hond
Onhoorbaar,bijna,verlangend
sluipt hij naderbij
kwijlend uit zijn mond,
staart naar omlaag
komt daar mijn hond
zinspelend op mijn brood
geeft hij me zijn poot
ik weet,het is beter van niet
maar ik geef het toch
want ik kan niet tegen honden verdriet
elze
Reacties op dit gedicht
| L!@: | Vrijdag, april 21, 2006 12:26 |
| aaaaaaaaaaaaaaaaah laif,, | |
| Miss Rolzoen: | Donderdag, oktober 07, 2004 06:33 |
| Zeer mooi verwoord! Onze honden komen ook steeds af met hun poot en ach, een hond mag soms ook wel eens verwent worden,er is al genoeg dierenleed in de wereld! Liefs |
|
Over dit gedicht
| Auteur: elze | 
|
|
| Gecontroleerd door: ;o)x | ||
| Gepubliceerd op: 06 oktober 2004 | ||
| Thema's: | ||