PRATENDE BLOEMEN............
impulsief met je meegevlucht
purperen luchten
zilveren vogels
gedaan alsof ik vliegen kon
hoorde bloemen praten
zag de aarde dansen
geluisterd naar de bomen,
samen met de wind
ontgoocheld door je blik
je onmacht aangezien voor haat
uitgekotst naar beneden gedonderd
verbeelding bedrogen
voedsel verkwanseld
de smart in mij juicht
terwijl mijn hart
het zwijgen krijgt opgelegd
purperen luchten
zilveren vogels
gedaan alsof ik vliegen kon
hoorde bloemen praten
zag de aarde dansen
geluisterd naar de bomen,
samen met de wind
ontgoocheld door je blik
je onmacht aangezien voor haat
uitgekotst naar beneden gedonderd
verbeelding bedrogen
voedsel verkwanseld
de smart in mij juicht
terwijl mijn hart
het zwijgen krijgt opgelegd
Reacties op dit gedicht
| Twin Go: | Vrijdag, september 21, 2001 13:21 |
| Hallo tituba, ga es even rustig zitten, tussen de madeliefjes.. ik bewonder de intensiteit in je, maar ik geef je een roomijsje. |
|
| M.Berghoef: | Dinsdag, augustus 07, 2001 23:56 |
| interactief met je meegeseind gitzwarte luchten smaragden ontweken nee ik waande hoor ze fluisteren de aarde golft geritsel van het ongeloof voerend over de atmosfeer een traan op mijn steen de overlevering te laat... opgelost in de kern van mijn onbestaan realiteit ontdoken bloed verzadigd doodse stilte heel stil zo stil zonder jou (ps:leeft ge nog?) Liefs, Martin |
|
| Wilma Beekman: | Donderdag, juli 05, 2001 07:13 |
| Heel mooi, dit gedicht. Maar alsjeblieft: laat je hart nooit het zwijgen opleggen! Wilma (zonetje) |
|
| M.Berghoef: | Dinsdag, juni 19, 2001 15:17 |
| blijft heerlijk om dit te lezen Tituba.... Liefs,Berghoefje |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Tituba | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 14 juni 2001 | ||
| Thema's: | ||