Kali
In één naam rivier en dood
staat tegenover jouw beeld
het mannelijk aspect van jou
Jij bent mijn meest trouwe vriendin
in de natte en de droge tijd
in de dagen er tussen in
Toch huiver ik als jij mij streelt
de haren staan recht overeind
Met een kus breng jij tot bedaren
mijn lichaam dat zich met jou vult
Een knip van jouw schaar en mijn hoofd
prijkt aan jouw tailleband, waar mijn vader
al reeds hangt, een glimlach om zijn mond
Reacties op dit gedicht
| Elze Schollema: | Vrijdag, oktober 08, 2004 10:22 |
| Met haar vele armen omstrengeld ze je lijf,ze laat je haar boosheid voelen,om je eeuwig te behoeden [[ik bedoel de godin kalie] liefs elze | |
| sunset: | Vrijdag, oktober 08, 2004 09:23 |
| Wohw. Prachtig dit. Liefs / sunset PS: Wat 'lees' ik je graag |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Stanislaus Jaworski | 
|
|
| Gecontroleerd door: ;o)x | ||
| Gepubliceerd op: 08 oktober 2004 | ||
| Thema's: | ||