Tot (n)ooit weer ziens
Gek hoe je elkaar kunt kennen
Zonder elkaar eerder te hebben gezien
Zo aanvullend, zo evenwaardig
Stom toeval misschien?
Een vorm van openheid
Een zeldzame vorm van liefde
Gelijkwaardige ongebondenheid
Dat de muren doorkliefde
Ik zag niet alleen mijn eigen
Maar ook jouw gezicht
Bedankt voor je aanwezigheid
Tot (n)ooit weer ziens wellicht
Reacties op dit gedicht
| lieselot six: | Woensdag, november 10, 2004 13:21 |
| shit maat ik ken dit |
|
| panda150: | Zaterdag, oktober 23, 2004 18:35 |
| Erg mooi gedicht groetjes panda |
|
| *Soledad*: | Dinsdag, oktober 12, 2004 15:05 |
| Goede woorden op papier, sociale mensen wekken soms toch verbazing op. Grtjs! |
|
| joni heylens: | Zondag, oktober 10, 2004 14:25 |
| Dat kan zeker hoor :) Erg mooi gedicht. -xxx- Jonike |
|
| Gonny: | Vrijdag, oktober 08, 2004 15:35 |
| Hoi hoi Ja soms kun je ook heel goed met iemand overweg zonder elkaar ooit te hebben gezien en dan klikt het. Ik bedoel dan hier zo op internet. Maar het is een mooi gedicht Dikke knuffelkuss Liefs Gonny |
|
| Rian: | Vrijdag, oktober 08, 2004 11:53 |
| Vast wel komt goed en.. ik hoop het echt voor je. Liefs Rian |
|
| sunset: | Vrijdag, oktober 08, 2004 11:46 |
| leven is vol verrassingen. Dus ... wie weet. Liefs / sunset |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Marten | 
|
|
| Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
| Gepubliceerd op: 08 oktober 2004 | ||
| Thema's: | ||