mijn oma
Jong en mooi, was zij ooit,
rijk, charmant,ook ellegant,
maar de jaren streefden voorbij,
gekeerd was het getij.
Langzaam kwamen rimpels aan,
toen is het bergaf gegaan,
haar leven werdt een felle strijd,
het heeft haar naar haar ziekbed geleid.
Nu is zij oud,ziek en moe,
en doet eensdaags haar ogen toe,
haar stok, haar bril, het hoeft nietmeer,
ze heeft de aarde de rug toegekeerd.
rijk, charmant,ook ellegant,
maar de jaren streefden voorbij,
gekeerd was het getij.
Langzaam kwamen rimpels aan,
toen is het bergaf gegaan,
haar leven werdt een felle strijd,
het heeft haar naar haar ziekbed geleid.
Nu is zij oud,ziek en moe,
en doet eensdaags haar ogen toe,
haar stok, haar bril, het hoeft nietmeer,
ze heeft de aarde de rug toegekeerd.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Elie-jeanne | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 14 juni 2001 | ||
| Thema's: | ||