de hand van God
omgeven door het duister,
het duister, van de schaduw des doods
komt daar ineens ,heel voorzichtig,
een reikende hand naar me toe
m'n vingertoppen raken de zijne
het grijpt me vast,
dan,heel rustig wordt ik getrokken
naar het licht,
het licht van vertrouwen
nog niet wetend van mijn lot
vertrouw ik voor het eerst
op de hand van ...God
elze
Reacties op dit gedicht
| Hans Winter: | Vrijdag, oktober 08, 2004 21:33 |
| geloof je nog zonder te zien, je zal beloofd zijn dit te brengen aan een mens met een groots misschien. groetje, hans |
|
| mienke: | Vrijdag, oktober 08, 2004 21:17 |
| heel mooi gedicht!en wat is het prachtig om op God te bouwen en vertrouwen xx | |
| Irdana: | Vrijdag, oktober 08, 2004 20:34 |
| heel mooi waardevol gedicht met liefs Irdana |
|
| Miss Rolzoen: | Vrijdag, oktober 08, 2004 19:58 |
| Zeer schitterend zijn steeds weer jou gedichten! Blijf dit vertrouwen houden! Liefs en een fijne avond! |
|
Over dit gedicht
| Auteur: elze | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 08 oktober 2004 | ||
| Thema's: | ||