Een bad vol tranen
Wezenloos lig je te wezen, te zijn.
Diep in je ontspringen tranen,
die gevoelens weerspiegelen.
Botsend tegen alle wanden aan,
zoekend naar een uitweg.
Wezenloos lig je te wezen, te voelen.
Je ogen vullen zich langzaam.
Emoties van ontgoocheling, kwaadheid en onbegrip
stromen door je ziel die omgeven is met
een steeds zwaarder wordende verpakking.
Wezenloos lig je te wezen, te zijn.
Tranen glijden langs je wangen,
de sombere gevoelens met zich meenemend.
Tranen die net iets te gemakkelijk vloeien.
Zoals het water dat over de rand van een te vol bad stroomt.
Wie komt de stop uittrekken, wanneer?
Mirthe
Diep in je ontspringen tranen,
die gevoelens weerspiegelen.
Botsend tegen alle wanden aan,
zoekend naar een uitweg.
Wezenloos lig je te wezen, te voelen.
Je ogen vullen zich langzaam.
Emoties van ontgoocheling, kwaadheid en onbegrip
stromen door je ziel die omgeven is met
een steeds zwaarder wordende verpakking.
Wezenloos lig je te wezen, te zijn.
Tranen glijden langs je wangen,
de sombere gevoelens met zich meenemend.
Tranen die net iets te gemakkelijk vloeien.
Zoals het water dat over de rand van een te vol bad stroomt.
Wie komt de stop uittrekken, wanneer?
Mirthe
Reacties op dit gedicht
| evening star: | Vrijdag, juni 15, 2001 19:45 |
| kan even geen woorden vinden SUPER!!!!! |
|
| Pieps: | Vrijdag, juni 15, 2001 10:35 |
| heel mooi verwoord mirthe... heel erg herkenbaar... liefs pieps |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Syl * | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 15 juni 2001 | ||
| Thema's: | ||