Bedrogen.
Stil en onbewogen,
lichaam is stijf.
Voel me bedrogen,
door mijn eigen lijf.
Pijnen die me overal knijpen,
me martellen met grof geweld.
Ik wil en kan maar niet begrijpen,
waarom mijn lichaam mij zo kwelt.
Langzaam word ik door mezelf vermoord,
elke dag een beetje meer.
Het is de pijn die mijn leven verstoord,
werkelijk alles doet me zo'n zeer.
Voel me verraden door mijn eigen lichaam,
heb er nooit om gevraagd ziek te zijn!
Ik kan het nu even niet meer aan,
om te moeten leven met deze pijn.
Reacties op dit gedicht
| *Lia *: | Vrijdag, oktober 08, 2004 22:13 |
| heel veel sterkte.. lijkt me ook bijzonder moeilijk... knuffel, LIa |
|
Over dit gedicht
| Auteur: WritingMoon |  
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 08 oktober 2004 | ||
| Thema's: | ||