Als jij gaat slapen ben ik daar,
wanneer jij opstaat, sta ik al klaar.
Om je de heledag te vergezellen,
je met mijn aanwezigheid te kwellen.
Ik weet, je bent me liever kwijt dan rijk,
maar er is niks waar ik voor wijk.
Slik mij maar als die bittere pil,
ik doe toch wel wat ik zelf wil.
Dag in dag uit blijf ik bij jou,
ik zorg er wel voor dat je mij niet vergeten zou.
Want wanneer je even niet aan me zal denken,
zal ik je wel mijn pijnen schenken.
Ik laat je echt geen seconde met rust,
blijf zo zeuren tot je bent uitgeblust.
En als je denkt mij te hebben verslaan,
begin ik gewoon weer van voor af aan!
ladykisses: | Donderdag, februari 18, 2010 10:17 |
ik heb al 3 jaar FM en dit zegt genoeg. zo mooi gedaan. | |
Sencuore: | Zaterdag, april 05, 2008 11:17 |
Kom dit gedicht "toevallig" tegen, het is zooooooooo mooi! Mijn ventje heeft ook FM, en ik ga hem dit gedicht écht laten lezen! Dikke zoen Kim |
|
Bea De Clerck: | Maandag, oktober 11, 2004 17:21 |
heb ook FM en weet volledig wat je bedoelt. Prachtig geschreven. | |
*Lia *: | Zaterdag, oktober 09, 2004 08:14 |
is dat nou stalken? | |
bloementje: | Vrijdag, oktober 08, 2004 23:15 |
o oow dat klinkt niet leuk, kzou nii graag te gene willen zijn die je nou aanspreekt.. heel leuk geschreven! |
|
Auteur: WritingMoon | ||
Gecontroleerd door: Firebolt | ||
Gepubliceerd op: 08 oktober 2004 | ||
Thema's: |