Zittend in je oude grote stoel
waar je al lange jaren zit
wetend dat het je laatste jaren zijn
en dat doet je pijn
Blij met je leven
met wat je hebt bereikt
blij met je kinderen en je vrouw
dit is wat je altijd wou
Maar nu ben je oud
elke rimpel die je hebt
draagt een herrinnering mee
de een maar een, de ander 2
Je kijkt met een lach
terug naar je verleden
Je hebt een hoop bereikt
je weet dat je kleindochter tegen je op kijkt
Het enige wat je pijn doet
is het weten
dat je binnekort overlijden zal
al weet je dat niemand je zal vergeten
Maar tevreden zit je daar
met zo;n grote lach
voelt dat de energie uit je kruipt
je weet het: dit is de dag
Je doet je ogen dicht
en snuift nog een keer die frisse lucht
Je hebt er vrede mee
nog 1x...
een laatste zucht...
jim jumping: | Zaterdag, oktober 09, 2004 22:36 |
hoi dit is werkelijk een SUPERGEDICHT,heel erg mooi geschreven groetjes |
|
Miss Rolzoen: | Zaterdag, oktober 09, 2004 21:52 |
Fictie! En jij denkt dat je niet dichten kan. Dat heb je hier weer eens superprachtig neergezet! Liefs |
|
***Bengeltjuh***: | Zaterdag, oktober 09, 2004 20:05 |
hai marjolijn ik heb even een vraagje ik organiseer gedichtenstrijd nu al voor de vierde keer ik zoek alleen nog 3 deelnemers lijkt je dat leuk om mee te doen? stuur me dan ff een mailtje als je wilt naar gedichtenstridj@hotmail.com dan krijg je meer info groetjes gerjan (bengeltjuh) |
|
[&]*Assepoesje*[&]: | Zaterdag, oktober 09, 2004 17:39 |
goh... Heel mooi geschreven... Eigenlijk wou ik dat iedereen zo tegen de dood zou opkijken... wat een moedige opa... Liefs, Assepoesje |
|
fox_bert: | Zaterdag, oktober 09, 2004 17:27 |
zo is de dood eigenlijk heerlijk. wie wil niet zo sterven. liefs Bert |
|
Dnies: | Zaterdag, oktober 09, 2004 17:22 |
heel mooi!! mooi verwoord.. kusz.. Denise |
|