*Zwarte gat *
Zwarte gat
Ik zit gevangen.
gevangen in een gat.
Er uit proberen te klimmen.
Blijven vechten om een treetje naar boven te klimmen.
het is zwaar.
ik val weer terug.
treetje bij treetje val ik weer naar benee
het ging goed tot ik weer naar beneden glee
het licht is niet meer te zien.
de sterren blijven weg.
ik ben het vechten moe ..
ik ben het leven zat
ik zit vast in dit zwarte gat
Reacties op dit gedicht
| Sanne17: | Zondag, oktober 10, 2004 15:01 |
| meis..geef niet op..praat er met iemand over..dan zal ook weer een lichtpuntje zichtbaar zijn..die zijn er wel! Sterkte KuS Sanne | |
| MayadeBij: | Zondag, oktober 10, 2004 14:17 |
| hop-on honey.. vol door de black hole naar een andere dimensie.. ik blaas wel wat orkanen door je hoofd, verfrissende blauwe lucht trouwens :) kus! | |
Over dit gedicht
| Auteur: ***Darinka*** | 
|
|
| Gecontroleerd door: artemis | ||
| Gepubliceerd op: 10 oktober 2004 | ||
| Thema's: | ||