ik leer je nu echt kennen en er valt niks meer te ontkennen.
ik denk dat ik iets voor je voel.
er is geen weg meer terug en je weet wel wat ik hiermee bedoel.
ik wil de jouwe zijn
ik wil je voelen
ik wil dat je van me houdt
ik wil je zeggen hoe diep je zit bij mij.
waarom kan het niet gewoon verlopen?
waarom kan het nie gaan zoals we het zelf wouden
je weet ook wel er valt niks meer te ontlopen
ik mag gewoon niet van je houden.
het lijkt allemaal een grote vergissing
ma kan niemeer zonder jou
je vraagt me maak een beslissing
ma het gaat echt niet alleen om de woorden van jou.
je moet begrijpen er is al iemand in mijn leven
ik kan niet zomaar beslissen
ma wil je evenveel geven.
ik kan er niet aan denken je te moeten missen.
het kan zo niemeer verder dat weten we beiden,
ik kan niemeer terug...
ma nu is het iets waar ik onder ga lijden.
ik geraak er gewoon nie uit...