Zilver
Zilver
Je voelt koud aan
Ogen doordrongen van verdriet
Je tranen laten me begaan
Maar ik zie je niet
Als een ketting rond mijn hals
Laat me weten wat je ziet
Als een kruis op mijn borst
Ik hoor je zelfs niet
Je bent stil
Je blijft koud
Je bent als zilver
Zwijgt als goud
Laat me je zien
Laat me je zien
Reacties op dit gedicht
| illse: | Zondag, oktober 10, 2004 20:21 |
| wat een mooi gedicht!!! heel goed geschreven, en zoals Liz als zegt hieronder...diegene zal vanzelf weer verschijnen! liefs ilse |
|
| LizDichter: | Zondag, oktober 10, 2004 19:38 |
| Soms is het lastig als je iemand even "kwijt" bent... maar diegene zal vanzelf wel weer verschijnen :) | |
Over dit gedicht
| Auteur: X-tophe | 
|
|
| Gecontroleerd door: artemis | ||
| Gepubliceerd op: 10 oktober 2004 | ||
| Thema's: | ||