soldaat
Mijn grote stoere vent
wou graag zijn, soldaat
geworden is hij ook
ja,beroeps,'t is dat het went
uitgezonden wou hij ook
'k heb gebeden geen Irak
veel te gevaarlijk,
het is daar hoge nood
mijn gebeden zijn verhoord,
bosnié was aan de beurt
ik zei nee,ook niet
ook daar worden mensen vermoord
Maar hij heeft getekend voor zijn werk
vechten voor zijn vaderland
hij vind het prachtig,dat is wat ik merk
hij is nu thuis,en loopt wat mank
[ Een bezorgde vader ]
Reacties op dit gedicht
| Miss Rolzoen: | Dinsdag, oktober 12, 2004 06:39 |
| Zeer schitterend verwoord! Kinderen worden groot... maar ouders blijven bezorgd! Echte vader-zoon liefde versta ik hieronder! Veel liefs |
|
