Ik zit met je foto in mijn hand
Uit verdriet had ik hem bijna vebrand
Nu zit ik hier en tranen stromen
omdat je nooit meer terug zal komen

Kon ik maar weer even met je praten
waarom moest je me verlaten
Kon ik maar weer even bij je zijn
dan zou ik vast en zeker weer vrolijk zijn

Het is alweer vier jaar geleden
en jou leven hoort tot het verleden
Maar in mijn hart zit je nog altijd
ben ik nog jou kleine meid

Kon ik je maar even bellen
ik heb je weer zoveel te vertellen
Lieve opa, ik hoop niet dat je me nu gaat haten
maar na vier jaar is het tijd dat ik je los ga laten

Dat betekend niet dat ik je vergeet
maar ik moet verder en ik hoop dat je dat weet
Je foto op mijn bureau zal mijn pijn verzachten
Lieve opa, zul je daar boven op me wachten