te lang
geworden door mijn eigen ik
te lang al geweest
dat is waarom ik bijna stik
omsloten door een raamloos muur
zit ik vast,uur na uur
de klanken van het levens lied
klinken wederom weer door in mijn verdriet
ongeboren op de wereld komen
dat zie ik nog steeds in al mijn dromen
Elze
Reacties op dit gedicht
| Lieverdje: | Donderdag, oktober 14, 2004 06:47 |
| Zeer schitterend verwoord! Laat je angsten varen... Blijf steeds in jezelf geloven, dan kom je er wel... Heb je een luisterend oor nodig, je weet waar ik te bereiken ben... Liefs |
|
Over dit gedicht
| Auteur: elze | 
|
|
| Gecontroleerd door: artemis | ||
| Gepubliceerd op: 13 oktober 2004 | ||
| Thema's: | ||