schijt aan
dit kleine dorp waar ik woon,ik baal
kortzichtigheid is hier heel normaal
alles wat anders is dan wat ze gewend zijn is niet goed
ieder heeft hierover z'n eigen verhaal
gewedig klinkt het,iederéén kent elkaar
nou,behalve mij,getatoeeerd,kale kop
beest van een motor,gespierd lijf
en hij slaat soms zijn eigen auto in elkaar
heb al een paar pogingen gedaan
moet je horen wat ze zeggen
kijk daar heb je hem,hij wil eraa
gister nog met de ambulance meegegaan
voor zulk mensen ga ik door
lachend door het dorp
wie kent mij aan,voor niemand bang
kom op,hiervoor leven we voor
Psych
Reacties op dit gedicht
| Lieverdje: | Donderdag, oktober 14, 2004 06:33 |
| Ik wil je steunen, maar heb alleen woorden... Ik wil je zeggen trek het je niet aan hoe anderen over je denken, maar dat is zeer moeilijk te verwezenlijken want ook ik doe het steeds weer , mij druk maken om wat anderen zeggen... Vrijwilligerswerk, wat prachtig, zo met een ander begaan... Als ik zo je gedichten lees denk ik dat jij een zeer lieve man bent met een hart van goud die het nu zo moeilijk heeft... Van mij krijg je alvast een lieve troostknuffel |
|
Over dit gedicht
| Auteur: elze | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 14 oktober 2004 | ||
| Thema's: | ||