Lopende door het bos van mijn gedachten
Zie ik steeds hetzelfde bankje
Jouw naam,
uit liefde geschreven,
dwarrelt door mijn hoofd

Deze volmaakte plek
Waar ik jou,
Jij, die mij als Godin behandelde,
terloops,
maar niet toevallig,
heb gevonden

Jarenlang ben je er geweest
Maar je was geen deel van mij
Pas na die ene mooie dag
Realiseerde ik mij
dat ik je heb gemist

Ik vraag mij af
of jij beseft
dat ik ook door jouw bos heb gewandeld
En slechts een flits
van heel jouw wezen
heb gezien

Jij hebt niet gemerkt
dat ik in jou ben gekropen
Dat mijn verslagen blik
voortkwam uit jouw pijn
die als een ijskoud mes
door mijn hart gleed

Ik wilde dat je wist
hoe een bijzonder mens jij bent
Hoeveel je na zo'n korte tijd
voor mij bent gaan betekenen

Alleen met mijn gedachten
zal ik over je waken
Ik wil jouw Engel zijn
Zorgen en onzekerheid wegnemen
Verdriet en pijn verzachten

Ik houd van jou