Bloem in de wind
Geknakt als een bloem in de wind,
zo knakte het leven van jullie mensenkind.
Veel te jong nog veel te klein,
je vraagt je af,waarom heeft dit zo moeten zijn?
Op deze vraag krijgen wij geen antwoord,
vreselijk moeilijk als je leven zo abrubt wordt verstoord.
Het geknakte bloempje is door jullie vast genomen,
en voor eeuwig in jullie harten opgenomen.
Waar jullie nog zullen gaan of staan,
haar zonnestraal zal voor altijd in jullie harten voortbestaan!
zo knakte het leven van jullie mensenkind.
Veel te jong nog veel te klein,
je vraagt je af,waarom heeft dit zo moeten zijn?
Op deze vraag krijgen wij geen antwoord,
vreselijk moeilijk als je leven zo abrubt wordt verstoord.
Het geknakte bloempje is door jullie vast genomen,
en voor eeuwig in jullie harten opgenomen.
Waar jullie nog zullen gaan of staan,
haar zonnestraal zal voor altijd in jullie harten voortbestaan!
Reacties op dit gedicht
| Martine Gieze: | Zondag, oktober 17, 2004 15:21 |
| heel erg mooi,ook heel droevig!! mooi verwoord! liefs,Mart |
|
| will hanssen: | Zondag, oktober 17, 2004 13:48 |
| Woorden zijn hier totaal overbodig, ik fluister zachtjes....mooi.....en er rolt een traan.... Liefs, Will |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Matthé | 
|
|
| Gecontroleerd door: Pieps | ||
| Gepubliceerd op: 17 oktober 2004 | ||
| Thema's: | ||