Tweestrijd
Het gevoel iemand graag te hebben
Het gevoel iemand te kennen
Dat gevoel, wil je nooit kwijt
Maar wat doe je
Als de ander dat gevoel niet heeft
Je kan je er bij neerleggen
Of dit niet doen
Het hangt er van af
Je voelt je depri
Dan weer niet
Want dat gevoel van binnen
Blijft bestaan
Je wil het verdringen
Maar het wil niet weg
Constant denken
Je gedachten zijn op een andere plaats
Dan ze zouden moeten zijn
Je wil het verdringen
Maar het gaat niet
Die persoon laat je niet los
Is het puur toeval
Of was het zo voorbestemd
Helaas wordt het nooit iets
Je zou het wel willen
Maar die andere niet
Je blijft maar zweven
Terwijl je soms hard
Terug op aarde belandt
Wat de toekomst brengen zal
Weet je niet
Maar je blijft verdergaan
Ieder sprankeltje hoop
Laat je doorgaan
Tot het einde
Het gevoel iemand te kennen
Dat gevoel, wil je nooit kwijt
Maar wat doe je
Als de ander dat gevoel niet heeft
Je kan je er bij neerleggen
Of dit niet doen
Het hangt er van af
Je voelt je depri
Dan weer niet
Want dat gevoel van binnen
Blijft bestaan
Je wil het verdringen
Maar het wil niet weg
Constant denken
Je gedachten zijn op een andere plaats
Dan ze zouden moeten zijn
Je wil het verdringen
Maar het gaat niet
Die persoon laat je niet los
Is het puur toeval
Of was het zo voorbestemd
Helaas wordt het nooit iets
Je zou het wel willen
Maar die andere niet
Je blijft maar zweven
Terwijl je soms hard
Terug op aarde belandt
Wat de toekomst brengen zal
Weet je niet
Maar je blijft verdergaan
Ieder sprankeltje hoop
Laat je doorgaan
Tot het einde
Reacties op dit gedicht
| Netfreaky: | Zondag, oktober 17, 2004 15:58 |
| Dit was in feite geschreven voor iemand die ik ken, die met dat gevoel zat... Ik verwoord ze enkel, laat ons zeggen ;-) |
|
| *..stik..*: | Zondag, oktober 17, 2004 15:13 |
| yeah, life goes on!! kop op :) xx |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Netfreaky | 
|
|
| Gecontroleerd door: artemis | ||
| Gepubliceerd op: 17 oktober 2004 | ||
| Thema's: | ||