Geen Kleuren
Geen Kleuren
Ik zie geen kleuren
Alles is zwart, grijs of wit
Ik probeer het een kleur te geven
Maar toch kan zo ik niet verder leven
Ik probeer dr wat van te maken
Maar eigenlijk leef ik in een schaduw
Je kan op me in praten
Maar toch blijf ik schuw
Laat me uit mn hok komen
Als ik dr zelf aan toe ben
En laat me niet mn masker opzetten
Want dan, zal ik me alleen maar tegen je verzetten
En geef me je steun zodat ik weet
Dat ik op je kan rekenen in deze moeilijke tijd
Maar laat me niet stikken, zeg niet dat ik mag gaan
Want dan, dan weet ik dat je me vergeet!
|| Laat me weten wie me echte vrienden zijn, en zeg niet dat ik mag gaan, want wat help je me daar dan mee? ||
Reacties op dit gedicht
| ~Starlight~: | Vrijdag, oktober 22, 2004 13:17 |
| Lieverd... ik had m'n gedicht er NET op gezet en ik kreeg meteen n reactie... van jou... super liev... thnx! maar dan ga ik natuurlijk wel meteen je gedichten lezen die ik nog niet gehad heb... Blijf... alsjeblieft... kruip uit je schulp, als je een luisterend oor nodig hebt... als JIJ wil praten... Dat masker kan je niet eeuwig volhouden, zet het af bij de mensen die je vertrouwt... je kan op me bouwen, praat tegen me... geef me je angst, ik geef je er hoop |
|
| gwoon: | Zondag, oktober 17, 2004 20:32 |
| kom maar uit je hok, buiten die donkere plek is een wereld vol kleur... komaan meis, k laat je niet gaan, je kan me mailen als je wilt eh liefs & sterkte xxx |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Smoothly | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 17 oktober 2004 | ||
| Thema's: | ||