een verloren vriend
Je was mijn vriend.
Mijn goede vriend, mijn echte vriend.
Je ziekte heeft je na jaren opgeslokt.
Dat heb je niet verdiend.
Je was een vechter, je gaf nooit op.
Je hebt het gevecht verloren, en dat is voor mij een grote schok.
Ik wilde dat je het won, maar dat is niet gebeurt.
Je ziekte nam je in zijn macht, en heeft je gewoon bij ons weggesleurt.
Ik kon genieten van je zoen, van jou strelen.
Lange tijd waren we ook nog gewoon vrienden, en kon je onzettend vervelen
Maar meestal hadden we onzettend veel lol.
Want ondanks alles, had je veel humor in je bol.
Ik kon voelen wat jij voelde, hoe jij je voelde.
Zonder veel woorden wist ik wat jij bedoelde.
Nu voel ik pijn, mijn hart doet zeer.
Maar jij kan niet meer voelen wat ik voel.
Want jij bent er niet meer.
Reacties op dit gedicht
| astreae: | Maandag, maart 18, 2002 20:55 |
| ik krijg de tranen in me ogen er van sorry voor het verlies | |
| marlies: | Dinsdag, oktober 02, 2001 17:51 |
| ik vind het gedicht gewoon PRACHTIG,daar zijn geen andere woorden voor. Zo'n verlies doet altijd pijn, leuk dat je erover kan schrijven. Veel liefs en sterkte | |
| Wieneke: | Zondag, juni 17, 2001 21:31 |
| Ik vind het echt heel lief wat jullie allemaal hebben geschteven. Alleen de reactie van Marissa is een beetje eng, maar lief bedoelt. Mijn viend is ( gelukkig nog niet) dood. Maar ouud zal hij niet worden denk ik. Nu leeft hij nog, en daar ben ik blij om! Groetjes |
|
| Marissa: | Zondag, juni 17, 2001 21:12 |
| Lieve Wieneke, zodra ook jou tijd is aangebroken om het directe leven te verlaten, zal hij jou opwachten bij de hemelpoort om er samen weer verder te gaan liefss |
|
| Huting: | Zondag, juni 17, 2001 17:51 |
| Herinneringen worden nooit afgenomen, door niemand Wieneke... Groetjes, Doortje |
|
| : | Zondag, juni 17, 2001 17:26 |
| In je hart zal je vriend altijd blijven. Sterkte .. Liefs, Leen |
|
Over dit gedicht
| Auteur: mzn = naamloos | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 17 juni 2001 | ||
| Thema's: | ||