kvoel me zo alleen
kvoel me in de steek gelaten
maar ik ben er zelf weggegaan
zo klein dat wij zijn
in deze grote wereld
dat uurtje samen gaan dansen met een vriendin
zo voorbijgevlogen
nu weer alleen
zo koud om me geen
geen warme vriendschap
het stille leven
thuis plots verstoort
al die vragen
en maar zagen
ruzie en getier
buiten het maanlicht
in een donkere nacht
niemmand die op me wacht
alleen de angst
en de eenzaamheid
verdriet komt me toegemoet