Woesj!
Wind,
waai door mijn hoofd,
zodat ik even kan geloven,
dat mijn zorgen zijn vervlogen.
Zodat ik even kan vergeten.
Wat? Dat wil ik niet meer weten.
Alle zorgen opgeruimd,
en een tijd weer goedgeluimd.
Windje, dank je voor weleer,
en hopelijk tot snel een keer.
28/01/2004
Reacties op dit gedicht
| Martine Gieze: | Dinsdag, oktober 19, 2004 12:58 |
| heel mooi! 't is trouwens een mooie dag om uit te waaien...er staat alleen niet zoveel wind... liefs,MART |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Hilleke | 
|
|
| Gecontroleerd door: ;o)x | ||
| Gepubliceerd op: 19 oktober 2004 | ||
| Thema's: | ||