Zwerver
Er loopt een zwerver door de stad,
door iedereen verlaten.
Hij sleept een beetje met z'n been,
zo strompelt hij door de straten
Moeizaam duwt hij z'n karretje voort,
daarin z'n bezit,z'n héle leven.
Voorbijgangers kijken op hem neer,
te beroerd om hem wat te geven.
's Avonds zoekt hij z'n plekje op,
waar hij z'n hoofd kan laten rusten.
Niemand stopt hem lekker in,
niemand zegt hem welterusten.
Zo wordt hij daar gevonden,
door een andere lotgenoot.
Hij heeft de nacht niet overleefd,
z'n misère was te groot!
door iedereen verlaten.
Hij sleept een beetje met z'n been,
zo strompelt hij door de straten
Moeizaam duwt hij z'n karretje voort,
daarin z'n bezit,z'n héle leven.
Voorbijgangers kijken op hem neer,
te beroerd om hem wat te geven.
's Avonds zoekt hij z'n plekje op,
waar hij z'n hoofd kan laten rusten.
Niemand stopt hem lekker in,
niemand zegt hem welterusten.
Zo wordt hij daar gevonden,
door een andere lotgenoot.
Hij heeft de nacht niet overleefd,
z'n misère was te groot!
Reacties op dit gedicht
| will hanssen: | Dinsdag, oktober 19, 2004 20:10 |
| Droevig-mooi geschreven! Liefs, Will |
|
| Jacqueline: | Dinsdag, oktober 19, 2004 15:55 |
| Helaas is het de werkelijkheid. Goed realistisch neegezet!!! |
|
| hadassah: | Dinsdag, oktober 19, 2004 15:46 |
| Zo is de wereld... En er zijn te weinig mensen die hun ogen willen openen en hun helpen... Helaas... | |
Over dit gedicht
| Auteur: Ria -rimpeling- | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 19 oktober 2004 | ||
| Thema's: | ||