zo aleen
het is zo stil en eenzaam hier
ik voel me zo alleen
al mijn vrienden hebben me verlaten
zonder hen ben ik geen
het is zo eenzaam hier
ik weet niet wat ik moet doen
ik verlang zo naar het verleden
naar een knuffel of een zoen
ik ben zo alleen
koud en verlaten
en niemand behalve ik
heeft dat in de gaten
ik ben zo alleen
ik kan geen kant meer op
ik schreeuw en ik roep
ik fluister zachtjes "stop"
ik ben zo alleen
niemand weet nog wie ik ben
niemand die het ziet
niemand die ik ken
ik voel me zo alleen
al mijn vrienden hebben me verlaten
zonder hen ben ik geen
het is zo eenzaam hier
ik weet niet wat ik moet doen
ik verlang zo naar het verleden
naar een knuffel of een zoen
ik ben zo alleen
koud en verlaten
en niemand behalve ik
heeft dat in de gaten
ik ben zo alleen
ik kan geen kant meer op
ik schreeuw en ik roep
ik fluister zachtjes "stop"
ik ben zo alleen
niemand weet nog wie ik ben
niemand die het ziet
niemand die ik ken
Reacties op dit gedicht
| Manon Hendrix: | Woensdag, oktober 20, 2004 12:49 |
| Erg mooi geschreve. Duidelijk voelbaar wat je ermee wilt zeggen..... |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Lifeless | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 19 oktober 2004 | ||
| Thema's: | ||