Het rad
Het rad
Traag rolt het rad van de tijd
Uur na uur en dag na dag
Niet bewust van de eeuwigheid
Leven we, soms met een traan soms met een lach
Van bij de geboorte sterven wij
Traan, na traan, na traan
Soms bedroeft en soms ook blij
Moeten we steeds verder gaan
Maar eens komt dan de tijd
Het einde van dit leven
We beëindigen dan de strijd
En rusten dan weer even
Maar sterven is geen doodgaan
Het lichaam sterft de geest die blijft
Voor ons komt er een nieuw bestaan
Het rad rolt voort in eeuwigheid
Pramodah
Traag rolt het rad van de tijd
Uur na uur en dag na dag
Niet bewust van de eeuwigheid
Leven we, soms met een traan soms met een lach
Van bij de geboorte sterven wij
Traan, na traan, na traan
Soms bedroeft en soms ook blij
Moeten we steeds verder gaan
Maar eens komt dan de tijd
Het einde van dit leven
We beëindigen dan de strijd
En rusten dan weer even
Maar sterven is geen doodgaan
Het lichaam sterft de geest die blijft
Voor ons komt er een nieuw bestaan
Het rad rolt voort in eeuwigheid
Pramodah
Reacties op dit gedicht
| Marieke 14: | Vrijdag, november 02, 2001 15:41 |
| Als ik de reacties hieronder lees, zie ik dat er meer mensen zijn die mijn mening delen, ik vind dit een geweldig gedicht! | |
| Caroline Maas: | Donderdag, juni 28, 2001 23:16 |
| Prachtig! Ik heb er geen andere woorden voor... Liefs, Caroline |
|
| Juva: | Dinsdag, juni 19, 2001 21:33 |
| Helemaal mee eens!!!! "ne mens ga nie dood als zijn lijf ontbindt, tot stof en as zijn lichaam verzwindt, misschien is de dood een soort vereenvoudiging, door vuur en eerde een soort loutering. Kijk naar het licht en hoort hoe dat 't waait, kijkt hoe dat moeder eerde altijd verder draait, zegen de regen, onze wijn en ons brood, der is gene grens tussen leven en dood" (Willem Vermandere) |
|
| Brammie: | Dinsdag, juni 19, 2001 20:28 |
| Gelukkig is niet het hele leven een strijd en met de wetenschap dat je ziel voortleeft hoeft dat ook niet zo te zijn. | |
| star: | Dinsdag, juni 19, 2001 17:56 |
| Oh, dit is de echte waarheid....we stoppen nooit met leven.. Altijd leven we door..en eens zullen we elkaar ook allemaal weer terug zien.. daarom is doodgaan niet erg. liefs..Rina.. |
|
| Sandra B: | Dinsdag, juni 19, 2001 10:14 |
| wauuuww mooi. | |
| wil melker: | Dinsdag, juni 19, 2001 10:09 |
| Jij mag even sturen Evarist. Dan weer het rad uit handen geven. De zee is jouw gezicht, voor even, dit leven. Mooi!! Liefs wil |
|
| maneschijn: | Dinsdag, juni 19, 2001 06:27 |
| Jeminee... Prachtig lieverd... Echt wel... En misschien heb je wel gelijk... :) (altijd toch??!!).. en is sterven geen doodgaan... Echt keimooi... Knuffeltje, katrienemie |
|
| marie-rose: | Dinsdag, juni 19, 2001 04:44 |
| Het is enkel hopen wat we doen, niemand kan echt zeggen wat er is na de dood. mooi omschreven.Vele lieve groejes | |
| Elly: | Dinsdag, juni 19, 2001 04:01 |
| Ja Pramodah de reis van de ziel heeft vele bestemmingen op zijn eindeloze reis. Schitterend gedicht. Liefs Elly xxx |
|
| Robski: | Dinsdag, juni 19, 2001 00:22 |
| Erg mooi verwoord... de levensloop.. reïncarnatie.. het voortbestaan van de ziel.... :) Groetekes! :) Robski |
|
Over dit gedicht
| Auteur: pramodah | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 19 juni 2001 | ||
| Thema's: | ||