Wat een onrust...
Wat een onrust
Onrust vannacht
Hij gierde en tierde
De wind had de macht
Hij sleurde de stoelen
en parasol over het veld
tjee wat een kracht
wat een natuurgeweld
Maar ach dan denk ik
Het waait wel weer over
Niemand ziet dat ik stiekum
de zon weer tevoorschijn tover
De zon buiten
En de zon in mijn hart
Met de zon altijd bij me
Elke dag een goede start
xxx
arie.v.d.zalm: | Donderdag, oktober 21, 2004 15:13 |
Heb heerlijk geslapen. heel mooi gedicht, moin moin arie |
|
*Lia *: | Donderdag, oktober 21, 2004 14:06 |
heerlijk, de zon schijnt.. | |
lommert: | Donderdag, oktober 21, 2004 13:15 |
onrust en zon...een gedicht naar mijn hart..heerlijk om te lezen..diepgang ook xxliefs willem |
|
alice_iwl: | Donderdag, oktober 21, 2004 13:09 |
Ik zie het zonnetje ook!! En de volgende nacht dat ik zal wakker liggen van de hevige wind, zal ik aan dit leuke gedichtje denken ;0) knufje! -Alice- |
|
Mart: | Donderdag, oktober 21, 2004 13:00 |
Leuk..maarre...ik zie het zonnetje nu wel hoor | |
Auteur: Cora (ZIJ) | ![]() ![]() ![]() |
|
Gecontroleerd door: Goony | ||
Gepubliceerd op: 21 oktober 2004 | ||
Thema's: |