Heb een vriend een maand en een week,
ik dacht dat ik het na een week wel bekeek,
maar het is nog steeds aan,
nu ... is zijn oma heen gegaan,

Ik sta op de kaart,
en daarop ben ik trots,
maar het is allemaal zo plots,

Ik hoor er nu helemaal bij,
ze zeggen niet zij hoort niet bij mij,
Ik vind het heel mooi,
maar ook heel eng,
Voel me afentoe echt zo'n kreng,

Wil hun steunen maar weet niet hoe,
ik word van mezelf echt zo moe,

Ik wil er voor hun zijn,
net als dat me tantes er voor ons waren,
maarja hoe moet je zo'n klus klaren,
Hoe moet ik dat doen,
of schuif ik het weer in iemand anders zijn schoen,

Ze oma dat was een topper,
echt een hele lieve vrouw,
ik snap best waarom iedereen zei tegen haar ik hou van jou,

Nu ga ik me best doen om hun te helpen
en proberen hun tranen te stelpen!!!