Slapend dromen
Slapend dromen
maakte je me wakker
vertelde me dat ik op moest staan
om in mn eentje door te gaan
zonder gevoelens vertelde je me
dat ik je belemmerde in elke stap
door mij begon je achteruit
ik had het niet door, het ging zonder geluid
Gevoelens gespleten
de sporen zichtbaar als voetstappen
wegglijdend in gefaalde idealen
om rondjes in mijn hoofd te lopen
en toch te kunnen verdwalen
Wij gaan door met onze rollen
spelen een gezwegen spel
kun je nog kiezen? wat zal het zijn
hoe ga je om met de schijn
kun je niet stoppen
en me mee nemen?
Ik wil niet meer, niet meer, nee
Kijk hoe al dat magische
zo is verandert in het tragische...
Reacties op dit gedicht
| Bless The Goth: | Dinsdag, oktober 26, 2004 18:01 |
| lieve iza prachtig!! maar diep bedroeft ik hou van jou, maar ik weet niet of je daar wat aan hebt... ook al wonen we zo ver van elkaar vandaan, ik zal altijd bij je zijn, voor je klaar staan, van je houden, want JIUJ bent MIJN eusje!!! sterkte lieffie xxx leentje |
|
| Fortune: | Zaterdag, oktober 23, 2004 14:52 |
| prachtig geschreven zeg! Echt wel mooi!.. Sterkte.. liefs, Samantha |
|
| deceiver: | Zaterdag, oktober 23, 2004 13:46 |
| mooi! maar ook droevig.. sterkte kus |
|
Over dit gedicht
| Auteur: traankoe | 
|
|
| Gecontroleerd door: Toonie | ||
| Gepubliceerd op: 23 oktober 2004 | ||
| Thema's: | ||