vanuit mijn haven
ik voer vanuit mijn haven
naar het verre overzee
achterlatend al mijn
,,,,eens was ik,,,
waar 'k zal komen
is voor mij nog onbekend
' k laat me mee stromen
met het vele water,ongeremd
vertrouwend op het levenslot
ga ik het onbekende halen
de weg gewezen door God
zal ik spreken,in alle talen
psych
Reacties op dit gedicht
| Lieverdje: | Zondag, oktober 24, 2004 02:00 |
| Waarom fictie? Ik wou het echt zo voor jou kon zijn... Zeer schitterend verwoord... Liefs |
|
| will hanssen: | Zaterdag, oktober 23, 2004 16:01 |
| Mooi geschreven, Psych...... Heerlijk om zo'n vertrouwen te hebben en...dan komt het wel goed! Liefs, Will |
|
| dolfie: | Zaterdag, oktober 23, 2004 14:42 |
| wat mooi om zo'n vertrouwen te mogen hebben! goed verwoordt doet me een beetje denken aan 'wat de toekomst brenge moge'van jackeline van der waals | |
Over dit gedicht
| Auteur: elze | 
|
|
| Gecontroleerd door: klitty | ||
| Gepubliceerd op: 23 oktober 2004 | ||
| Thema's: | ||