Niet dat ik het snap....

Waarom laat je ons staan.
Wat heb je toch met ons gedaan.
Geef je dan niks meer om mij.
Mama je doet me nu gewoon echt pijn.

Zo gaan we je allemaal haten.
Maar ja je hebt het zelf toegelaten.
Je ken er niks meer aan doen.
Want ze zeggen dat het nooit meer wordt zoals toen.

Je maakt het ons wel lekker zwaar.
Daarom verlaat iedereen elkaar.
Maar zover mag het niet komen.
Je leven moet gewoon verder stromen.

Ik weet niet of jij het ziet.
Maar ik heb wel verdriet.
Maar ik niet alleen.
Want het is niet leuk dat je 1,2,3 verdween.

Je had het ook gewoon kennen zeggen.
En voor iedereen op de tafel kunnen leggen.
Ik hoef het toch niet van papa te horen.
Dat je vandaag niet thuis komt dat het je ook kennen zeggen van ten voren.

Niet dat ik het allemaal snap.
Maar je moet weten dit ben ik wel zat.
Je moet zelf weten of je terug komt of niet.
Maar jij doet veel mensen echt verdriet.

Cristel...