*~* Ma Fille En Bleue *~*

Na een jaar opnieuw een brief
Van jou
Mijn liefste meisje in het blauw

We zitten op die stoelen
We luisteren naar hen vooraan
We weten niet wat ze bedoelen
We zijn bang voor Satans hoorn
“Pas op, Vrees Gods Toorn!”

Ik lees in je brief
Dat je mij niet meer mag zien
‘Je pense souvent à toi.”
Wat klinkt dat lief…

We zitten op die stoelen
We lezen in een boekje
Wat we wel en niet mogen voelen
Onze eigen gedachten verstoppen zich in een hoekje...

Je schreef
Dat ze je van me weg willen houden
Je hersenen met leugens volstouwden...

We zitten op die stoelen
We luisteren naar ideeën
Over Mozes
En gespleten zeeën
We zitten op die stoelen
We begrijpen niet wat ze bedoelen
“ Blijf Jehovah trouw, Hij alleen houdt van jou!”

Je schreef dat je nog om me geeft...
Wat er met jou gebeurt, heb ik ook allemaal beleefd...

Je zit op die stoel
Je bent alleen
Wat is je doel?
De man vooraan
Vertelt iedereen dat de mijn familie het slecht is vergaan...
“Ze keren nooit meer terug naar onze Zaal...”

Dat was volgens hen het einde van ons verhaal...
We mochten niet meer praten
We moesten elkaar met rust laten...
“Waarom kom je niet meer?”
Het ging niet in het Frans...
Het doet me nog steeds zeer...
We zitten op die stoelen...
We luisteren naar de man vooraan
Eerbiedig gaan we dan maar recht staan...
We knijpen elkaar in de hand
We bidden
We voelen ons verwant...