Ik heb mijn liefde gezaaid
Ik heb mijn liefde gezaaid
als voorjaarsbollen
In de herfst
zodat de lente
mij met kleuren kan verfraaien
Door de zon zal het groeien
In al zijn pracht en praal
Zal de liefde bloeien
Onmogelijk kan je het ontgaan
Kan niet naar iets anders kijken
De liefde doet mijn leven verijken
Zoals voorjaarsbloeiers
In de tuinen staan
Kom vanuit de nacht
Na het daglicht gekropen
Zie het wat dromerig aan
Dat kleurig moment
Een reden om verder te gaan
Reacties op dit gedicht
| katja36: | Maandag, oktober 25, 2004 09:11 |
| ik veheug me al op het voorjaar xxxxKat |
|
| will hanssen: | Zondag, oktober 24, 2004 11:21 |
| Prachtig geschreven, Paul!! Schitterend....wat we zaaien zullen we oogsten.. Liefs, Will |
|
| sunset: | Zondag, oktober 24, 2004 09:41 |
| Prachtige ode aan de 'jouw liefde. Liefs / sunset |
|
| Lia : | Zondag, oktober 24, 2004 09:31 |
| redenen genoeg om door te gaan.. er is zoveel te beleven in dit bestaan.. liefs, Lia |
|
| Annemieke van der Ven: | Zondag, oktober 24, 2004 09:19 |
| Een prachtig vooruizicht in het verschiet... Door de sporen die je eerst achterliet... X Annemieke |
|
| Huting: | Zondag, oktober 24, 2004 09:12 |
| En wie zaait zal oogsten... Liefs, Doortje |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Paul Willems (Quikkie) |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 24 oktober 2004 | ||
| Thema's: | ||