Karel Van Hootegem: | Donderdag, november 04, 2004 23:15 |
O laat de zon nooit doven Die warmte schenkt En leven Laat de stroom van liefde Eeuwig stromen En geven Voeding aan ons gevoel Van samenhorigheid Geluk En eenzaamheid verbranden Op het altaar Van die ene liefde Die nooit geweest En nooit meer komen zal En laat mijn stem verstommen Verrotten allebei mijn handen Als ik ooit ontrouw worden zou Aan die vier woorden Ik hou van jou. Kweet dat get moeilijk hebt geha |
|
Hans Winter: | Zondag, oktober 24, 2004 12:15 |
soms zoekt somber een mens een heleboel wanhoop te voelen om dan pas daar zo droevig als het moet tot rust gekomen te kunnen zeggen ja nu besef ik het nu kan ik terug gaan willen, maar wat heb ik dan daar nog over, waar de winter zijn stilte bracht en wacht. hans |
|
sunset: | Zondag, oktober 24, 2004 10:54 |
Niemand is waardeloos, dus ook jij niet. En zelfkastijding, zelfpijniging is nog nooit de weg van bevrijding geweest. Droef-eenzaam neergezet. Liefs / sunset |
|
Auteur: Ervinck Marlies | ||
Gecontroleerd door: Frummel | ||
Gepubliceerd op: 24 oktober 2004 | ||
Thema's: |