Afscheid
En daar stonden we... in Januarie
De koude wind blazend door ons haar
We moesten afscheid nemen
Mijn god... wat was dat zwaar
Daar stonden we dan... in januarie
Kijkend naar jou plaats van eeuwig rust
Stilletjes afscheid te nemen
Maar nergens van bewust!!
Daar gingen we dan... in Januarie
Iedereen, terug naar huis
Hadden even niets te bepraten
Waren te verdrietig
Met wat we achter moesten laten!!
Die ijzige dag... in Januarie
Zal ik nimmer vergeten
Hoe zwaar toen ons verdriet woog
Zal jij gelukkig nooit weten
De koude wind blazend door ons haar
We moesten afscheid nemen
Mijn god... wat was dat zwaar
Daar stonden we dan... in januarie
Kijkend naar jou plaats van eeuwig rust
Stilletjes afscheid te nemen
Maar nergens van bewust!!
Daar gingen we dan... in Januarie
Iedereen, terug naar huis
Hadden even niets te bepraten
Waren te verdrietig
Met wat we achter moesten laten!!
Die ijzige dag... in Januarie
Zal ik nimmer vergeten
Hoe zwaar toen ons verdriet woog
Zal jij gelukkig nooit weten
Reacties op dit gedicht
| pramodah: | Dinsdag, juni 19, 2001 23:16 |
| een mooi gedicht,maar een droeve gebeurtenis bij mij een jaar en zeven maand geleden maar ik zie het nog daagelijks voor mij......... liefs pramodah |
|
| Huting: | Dinsdag, juni 19, 2001 22:39 |
| Ik ken dat gevoel, bij mij was het september en o, zo kil en koud. Al had de zon geschenen, je voelde niks.... Mooi gedicht Patricia. Groetjes, Doortje |
|
Over dit gedicht
| Auteur: PatriciadP | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 19 juni 2001 | ||
| Thema's: | ||