vriendschap
dat wat ik altijd heb geweten
dat ene wat ik zo vreselijk graag wou vergeten
jaargetijden komen en gaan
en onze vriendschap zal niet blijven bestaan
zoveel van alles zoveel van niets
dat is wat ik voel omdat ik je verlies
jij waar ik altijd mee kon praten
jij had altijd alles in de gaten
nu is er alleen maar spijt
heeft echt alles maar zijn eigen tijd
vriendschappen komen vriendschappen bestaan
maar voor ons is het blijkbaar tijd om verder uit elkaar te gaan
ik mis je
Reacties op dit gedicht
| Francien & Lisa: | Dinsdag, oktober 26, 2004 13:27 |
| ik snap dat het moeilijk is... knap dat je zoveel emoties in 1 gedicht krijgt Sterkte xxx Lisa | |
| widow: | Zondag, oktober 24, 2004 22:40 |
| is goed hoor anneliesje |
|
| - Anneliesje -: | Zondag, oktober 24, 2004 18:14 |
| hallo , heel ontroerend heb het even gebruikt maar je naam blijft er onder staan , srr maar het past echt bij mij en iemand ik wou alleen even laten weten :-) liesje | |
| Georgina: | Zondag, oktober 24, 2004 17:10 |
| Mooi geschreven over een pijnlijk onderwerp. Sterkte. Kus, Georgina. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: widow | 
|
|
| Gecontroleerd door: artemis | ||
| Gepubliceerd op: 24 oktober 2004 | ||
| Thema's: | ||