*** Het was mijn hart maar ***
Je hoeft je niet schuldig te voelen, hoor
ga nou maar met je leven door
Je hoeft je arm niet meer om mij heen te slaan
je hebt al genoeg gedaan
Ga nou asjeblieft maar verder met je leven
je hoeft mij geen liefde meer te geven
Neem je eigen weg en denk niet meer aan mij
zet me nou maar gewoon opzij
Doe nou maar en laat me gewoon alleen
jij wilde mij toch niet meer om je heen
Ik red me wel, ga nou maar
onze vriendschap is klaar
Het is niet erg wat je me hebt aangedaan
ik kan me er heus wel doorheen slaan
Ga verder en hou nou maar je mond
het was mijn hart maar waar je op stond
Reacties op dit gedicht
| Esther Sharita: | Zondag, oktober 24, 2004 18:24 |
| Erg zeg dat een vriendschap van je is stuk gelopen. Veel sterkte! Liefs Esther Sharita |
|
| ingrid15: | Zondag, oktober 24, 2004 18:14 |
| Heeeey Jammer dat die vriendschap over is. Ik zit ongeveer met hetzelfde. Echt onwijs mooi neergezet! *kus*knuffel* |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Litva | 
|
|
| Gecontroleerd door: artemis | ||
| Gepubliceerd op: 24 oktober 2004 | ||
| Thema's: | ||