mien pa
gestorven in alle éénzaamheid
niet delend jou'n sterven
je zo te hebben gevonden
in je alleente
je van pijn vertrokken gelaat
electrische deken op vier
gelegen twee nachten
niemand wist het
gordijnen nog dicht
deur op slot
dicht bij wonend
twee van je kind'ren
een man zonder toekomst,
altijd je leven lang,
maar zo moeten eindigen
dat had je niet verdient
psych
Reacties op dit gedicht
| Esther Sharita: | Maandag, oktober 25, 2004 06:43 |
| Wat erg zeg! Is dit een bekende van je overkomen??? Liefs Esther Sharita |
|
| Lieverdje: | Maandag, oktober 25, 2004 06:29 |
| Met stilte gelezen... Vind het zeer erg wat je vader is overkomen... Je vergeet zoiets nooit... Veel liefs! |
|
Over dit gedicht
| Auteur: elze | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 24 oktober 2004 | ||
| Thema's: | ||