op zoek...
altijd maar op zoek
als ben ik iets kwijt
altijd maar gedacht
dat het ooit wel eens slijt
het gevoel blijft bestaan
al is het niet elke dag
toch zijn er vele momenten
dat het door me heen spoken mag
niet wetende waar te zoeken
of wetende wat het is
het enige wat ik weet
is dat ik soms iets mis
misschien is het niets
en is het een verstopt gevoel
ik zou alleen wel willen weten
wat is daarvan het doel
ik heb een man die van me houd
drie kinderen waar ik van geniet
mijn dieren om me heen
hoeveel vrienden, dat weet ik niet
waarom toch dat gevoel
wat spookt er door me heen
wat moet ik ermee aan
zou willen dat het verdween..
25-10-2004
Reacties op dit gedicht
| Green eyes: | Maandag, oktober 25, 2004 15:30 |
| Hey meiske tja het leven is niet simpel, en met gemengde gevoelens zitten wij allemaal. Maar zoek en je zal het steeds weer vinden, wat het ook mogen zijn. Hihi staat toevallig ook op mijn msn tekst. Je weet me te vinden hé? veel liefs van je vriendin. xjes |
|
| Gonny: | Maandag, oktober 25, 2004 14:57 |
| hoi Hoi Keiko Ik weet wat je zeggen wil. jaren was ik ook daarmee aan het stoeien en steeds met al mijn gevoelens aan het knoeien ik had en heb alles om me heen en toch voelde ik me steeds zo alleen ik riep ik voel me net een ondankbaar nest waarom voel ik me zo anders dan de rest ik heb alles wat ik maar wensen kan maar waarom voel ik me niet gelukkig dan wat is er toch wat ik nu zo mis ik zocht en zocht maar kon niet |
|
| maria : | Maandag, oktober 25, 2004 13:11 |
| ik ken dit soort voel in periode van mijn leven voelt alsof je eigen ik diep begraven ligt onder vele indrukken die je overspoelen en niet te bevatten zijn geeft verwarring en pijn een oplossing is er niet direct tijd voor afvloei zal nodig zijn heel langzaam komt dan je eigen ik weer in vonkjes te voorschijn je bent dapper wees trots op jezelf je uit je en je hebt moed blijf je hart volgen meis dat is al heel wat en is g |
|
| Irdana: | Maandag, oktober 25, 2004 13:08 |
| gevoelens die zoveel zeggen* gevoelens maar die niet zijn uit te leggen* dus is beter om ze naast je neer te leggen*zodat ze eens zullen verdwijnen* en de zon weer is om jou henen* omdat jou onverklaarbare gevoelens zijn verdwenen*met liefs en een zorgeloze dag Irdana | |
| Black Lord: | Maandag, oktober 25, 2004 12:19 |
| een zoek tocht in het leven we zoeken het allemaal niet wetend wat het is maar je weet dat je het mist de raad die ik je geef vergeet het en leef warme knuffel en liefs wim black lord |
|
| Jan Schaap: | Maandag, oktober 25, 2004 11:46 |
| ken het ja, dat gevoel van zoeken. Maakt me soms rusteloos. Zou het misschien iets van deze gehaaste tijd zijn ofzo, weet het ook niet, in ieder geval een heel mooi gedicht! Groet |
|
| westland: | Maandag, oktober 25, 2004 11:35 |
| heel mooi geschreven jans,ik sluit me bij de andere 2.het is heel moeilijk om je gevoelens onder woorden te brengen.maar dat moet je zelf doen of er over praten.je ouders. | |
| Raira: | Maandag, oktober 25, 2004 11:26 |
| gevoelens zijn niet te vertalen en wat je mist is je verlangen als je alleen alles uit vandaag gaat halen heb je het gemistte al gevangen leef dit moment en leg verleden terug zoek niets in morgen dan zijn er geen zorgen maar ik snap heel goed hoor wat je bedoelt in je gedicht, en alle woorden die ik schrijf zijn ook voor mezelf als uitgangspunt bedoels en mijn eigen lessen...... liefs knufff raira |
|
| winterklaas: | Maandag, oktober 25, 2004 10:59 |
| behandel dat gevoel als een huisdier..... laat heht zo af en toe uit, luister ernaar, denk erover, maar houd het vooral aan de lijn. zo kun je de baas blijven over je gevoelens. André |
|
Over dit gedicht
| Auteur: keiko | 
|
|
| Gecontroleerd door: Pieps | ||
| Gepubliceerd op: 25 oktober 2004 | ||
| Thema's: | ||