Soep
Als ik mijn ogen sluit
leid jij me blindelings
door de markt, van links
naar rechts en als ze kijken,
de mensen, neem je mijn hand.
Ik ruik de kazen, ruik het snoep,
hoor kindercentjes rinkelen en
een oorverdovend lawaai van
volmondige vrouwen die fier
hun kroost van kippen afwegen.
Je stopt even bij de selderij en
de tomaten, vraagt me zacht
of ik zin heb in versgemaakte
soep? kom maar met me mee,
zegt het kneepje van je hand en
daar gaan we dan, samen…
Reacties op dit gedicht
| Tim Mooij: | Woensdag, november 03, 2004 18:45 |
| haha, ik herken de inspiratie :) amelie poulain, de scene waarin ze die blinde kerel door de stad heen sleurt :) teminste, daar doet het mij aan denken happy landings... T |
|
| Martine Gieze: | Maandag, oktober 25, 2004 20:06 |
| soeperlief en origineel gedicht! ennuh...lekker he die soep?! liefs,MART |
|
| Lia : | Maandag, oktober 25, 2004 19:18 |
| ah wat lieeeeeeeeeeeef... | |
Over dit gedicht
| Auteur: Zilke | 
|
|
| Gecontroleerd door: Carama | ||
| Gepubliceerd op: 25 oktober 2004 | ||
| Thema's: | ||