Spikkeltje,
Er was geen pony zoals jij,
vijf jaar lang waren we erbij.
ze had een mooie, witte vacht,
haar ogen blonken, haar manen waren ontzettend zacht.
Ondanks haar 27 jaren oud,
Was zij diegene dat nog zo van springen houd.
maar helaas... haar benen hebben het begeven,
en dat was het einde van haar leven.
ze kon niet meer lopen, ze had zo'n pijn,
ook al hadden we verdriet, we wisten dat het zo beter zou zijn.
Ze lieten je inslapen op een woensdag,
ik herinner me nog goed, die laatste keer dat ik je zag.
Je keek ons erg zielig aan,
alsof je echt wilde gaan.
Je gaat nu galopperen over de eeuwige groene weiden,
en met je gehinnik de andere pony's verblijden.
jij bent diegene die nooit tegen me had gelogen,
nog een maal keek je me aan en toen sloot je je ogen...
Spikkeltje, we missen je nog steeds!
(Spikkel was niet mijn lievelinspony, maar wel een hele lieve pony. ik heb met haar zoveel geleerd.helaas hebben ze haar een half jaar geleden moeten laten inslapen.)