een wit pak
dagen inkortend
duister verdrijvend het licht
mijn schaduw,onzichtbaar
opgelost in de avondmist
het kou nestelt zich neer
op het voorbereide bladerdek
het gure,maakt het duister
mystirieus,en verlatend
gestoken in een wit pak
bechermd moeder aarde
zich tegen het indringende kou
de natuur zorgt weer voor zichelf,
dat is waarom ik toch
van deze wereld hou
psych
Reacties op dit gedicht
| Esther Sharita: | Woensdag, oktober 27, 2004 18:30 |
| Hey jij wat een super mooi gedicht weer van je!! De natuur is super mooi! liefs mij |
|
| Raira: | Woensdag, oktober 27, 2004 13:09 |
| En wij zijn ook die natuur, alleen leven wij meer als vernietiger dan als vernieuwer...... als we op onze natuur afgaan dan zou alles veel mooier worden en blijven Dus laten wa terug naar de kern gaan waaruit elk nieuw leven ontstaat, en voortgang vindt prachtig gedicht weer, en je zet me iedere keer weer aan het denken de zin van het bestaan dank je liefs en knufff Raira |
|
| sunset: | Woensdag, oktober 27, 2004 13:06 |
| Beeldend mooi neergezet. Liefs / sunset |
|
| Lieverdje: | Woensdag, oktober 27, 2004 12:49 |
| Zeer schitterend! Ik hou niet zo van de kou, maar een witte kerst mag van mij gerust hoor! Liefs |
|
| KimErens: | Woensdag, oktober 27, 2004 12:38 |
| Wouwww, dit is PRACHTIG! echt super gedaan weer psych. Je werk word steeds beter, steeds word het meer waard om je gedichten te lezen =) Blijf zo door gaan! Liefs, KIm |
|
| Camaris: | Woensdag, oktober 27, 2004 12:37 |
| De natuur is ook mooi. Helaas is het meestal de mens die de schoonheid ervan vernietigt. Goeie tekst. Groeten Camaris |
|
Over dit gedicht
| Auteur: elze | 
|
|
| Gecontroleerd door: Pieps | ||
| Gepubliceerd op: 27 oktober 2004 | ||
| Thema's: | ||