Heimwee naar herfst
Voorop in de strijd gaat het hart aan de haal
met wat je liefhebt wat je haat door de war
als je kapsel met kracht tien op het strand
Zoals het dan wegrent, nee sprint met in
het kielzog een verleden wat kleurde bij
zon en licht wapperend gras; op Ameland
Dat de den die stond aan het pad zag
dat het goed was en zich conformeerde
in het geluk dat er was, klamp ik me vast
En de hut niet kraakte of boog onder
het gewicht van ons samen, lief
ondanks het feit; het was een zware last
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Han Sterk |  
|
|
| Gecontroleerd door: Pieps | ||
| Gepubliceerd op: 27 oktober 2004 | ||
| Thema's: | ||