De avond valt
De wind waait zachtjes door de bomen
Het is mijn gedachten waar ik steeds tegen aan knal
Ik weet niet meer hoe ik hier ben gekomen
Rustig loop ik door
Het zijn mijn eigen voetstappen
Die ik hoor
Met huilen moet ik nu maar eens kappen
Maar de tranen blijven maar komen
De wind waait zachtjes door de toppen van de bomen
Alles is zo donker en zo stil
Mijn gedachten, koud en kil
Onbewust loop ik daar heen
Het maakt me niet uit
Ik ben toch alleen
En ik huil
Weerspiegeling van de maan
In het koele water van het meer
Door mijn gedachten zweeft jouw naam
Het doet me zeer
De avond valt
Wind speelt zachtjes met mijn haren
Ik kijk over het rustige water van het meer
En laat mijn gedachten maar varen