Einde-Loos
Begraaf me in afwezigheid
beschermd voor de realiteit
Het leven doet me teveel pijn
Mag het ietsje minder zijn?
Verdrink me in een bodemloos
Vat gedachten woordenloos
Mijn hart is puur, maar leeg en broos
Plat als een gescheurde doos
Dus spaar de kogel in je hoofd
Die pijn doet, maar je hart verdooft
De mensheid van zichzelf beroofd
en niemand die het leven looft
beschermd voor de realiteit
Het leven doet me teveel pijn
Mag het ietsje minder zijn?
Verdrink me in een bodemloos
Vat gedachten woordenloos
Mijn hart is puur, maar leeg en broos
Plat als een gescheurde doos
Dus spaar de kogel in je hoofd
Die pijn doet, maar je hart verdooft
De mensheid van zichzelf beroofd
en niemand die het leven looft
Reacties op dit gedicht
| waterval: | Zaterdag, februari 23, 2002 14:27 |
| héél mooi gedicht... | |
| butterfly: | Donderdag, augustus 23, 2001 12:00 |
| ik vind dit echt een waanzinnig prachtig gedicht, hele mooie en pure woordkeus! Keep the faith, -x- butterfly |
|
| Lieselot: | Maandag, augustus 20, 2001 19:42 |
| Benjamien, godverdomme, wilde a.u.b. mijn mailvriendje ni zo afbreken? Djiezes, kheb graag dat de peace wat bewaard wordt tussen mijn internetrelaties. Stefan zijn gedichten zijn fantastisch en zwijgt nu. Zucht. | |
| Benjamien: | Donderdag, augustus 02, 2001 21:20 |
| eindeloos??? jij bent loos ja | |
| Juva: | Donderdag, juni 21, 2001 21:11 |
| mmm ik weet niet zo goed wat zeggen nu...zal het dan maar enkel bij de laatste regel houden, er zijn wel mensen die het leven loven, ze vallen echter niet op, tussen de zwarte massa... | |
Over dit gedicht
| Auteur: Chill | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 21 juni 2001 | ||
| Thema's: | ||