adoptiekind
Adoptiekind
Weinig mensen weten hoe het is, eigenlijk weet bijna niemand hoe het voelt. Ikzelf weet weinig van wat ik mis, maar zie anderen ermee lopen maar weet niet wat ermee wordt bedoeld. Als adoptie kind hier heen gebracht, voor nieuw bestaan nieuw leven. Als de wind in een vreemd land als onbeladen vracht, sta ik nu onbegrijpbaarheid na te streven. Een gezin zoals het hoort, wat betekent dat. De vraag van mijn verleden is wat mij stoort, familie hebben of lang geleden gehad? Mijn leven is als geen ander, ik kan binnen mijn familie geen vergelijkingen maken. Had ik maar even mijn moeder zodat ik verander, een kijkje nemen en misschien meteen weer afhaken. Wie is mijn vader geweest, waar hoor ik te leven? Een echte moeder is wie je gedachten leest, die zorg draagt en weet mee te leven. Geen slecht woord over pleegouders die ik heb, het zijn fantastische mensen. Maar soms wil ik mijn echte moeder niet al dat nep, maar de pijn is dat ik het alleen maar kan wensen.
Roy Bahlmann.
Weinig mensen weten hoe het is, eigenlijk weet bijna niemand hoe het voelt. Ikzelf weet weinig van wat ik mis, maar zie anderen ermee lopen maar weet niet wat ermee wordt bedoeld. Als adoptie kind hier heen gebracht, voor nieuw bestaan nieuw leven. Als de wind in een vreemd land als onbeladen vracht, sta ik nu onbegrijpbaarheid na te streven. Een gezin zoals het hoort, wat betekent dat. De vraag van mijn verleden is wat mij stoort, familie hebben of lang geleden gehad? Mijn leven is als geen ander, ik kan binnen mijn familie geen vergelijkingen maken. Had ik maar even mijn moeder zodat ik verander, een kijkje nemen en misschien meteen weer afhaken. Wie is mijn vader geweest, waar hoor ik te leven? Een echte moeder is wie je gedachten leest, die zorg draagt en weet mee te leven. Geen slecht woord over pleegouders die ik heb, het zijn fantastische mensen. Maar soms wil ik mijn echte moeder niet al dat nep, maar de pijn is dat ik het alleen maar kan wensen.
Roy Bahlmann.
Reacties op dit gedicht
| berdy: | Woensdag, december 15, 2010 22:45 |
| Dankjewel voor deze mooie bewoording. Het is precies hoe ik mezelf voel. ouders zijn zo lief en goed voor je, en houden echt van je, maar die bloedband met je ware moeder en vader kan niemand maar ook niemand evenaren. | |
| *zwarte schaduw*: | Donderdag, oktober 28, 2004 17:36 |
| zeeeeeer herkenbaar gedicht, ik zou het zelf kunnen geschreven hebben want je verwoord precies dezelfde dingen die ik voel. goe geschreven!! kusje |
|
| Rian: | Donderdag, oktober 28, 2004 17:04 |
| Hier ben ik even stil van.. Knuff Rian |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Roy Bahlmann | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 28 oktober 2004 | ||
| Thema's: | ||