zus is afgevoerd
ik voel me beroerd
in school van haar paard gevallen
beginnen hyperventileren
kon niet meer ip haar benen staan
ik kan het niet meer aan
tging nu juist redelijk goed
maar vandaag komt alles weer op me af
aleen maar slecht nieuws
waarom toch
waarom zij?
kweet dat er altijd wat met me scheeld
maar jah
tis zo moeilijk e
wat kan ik daar aan doen?
toch voel ik me altijd zo schuldig
zo stom
en waarom?
waarom kan een leven niet normaal verlopen
zonder al die hindernissen
zonder zoveel te struikelen
en weer opstaan
en verder vechten
mogen we niet opgeven
voor even?
hoop dat het goed komt met je meid!
geef niet op
blijven vechten
je kunt het
en dat weet ik
toch was ik zo bang
toen ik het hoorde