verboden liefde
hoe groot is toch mijn wens
om in jou dromen
mij te laten verschijnen
dagen zonder jou liefde
is als zee zonder zout
ik klamp me vast,
het is mij,die van je houd
speel niet met schimmen,
dat spel is al voorbij
bespeel m'n zinnen
hou nou toch van mij
ja,zeg maar niets
onze liefde is verboden
jij en ik,nee het kan niet,
kijk maar naar de tien geboden
psych
Reacties op dit gedicht
| Esther Sharita: | Vrijdag, oktober 29, 2004 19:43 |
| Liefde wordt juist mooier en spannender als het niet mag!! Liefs mij |
|
| Lieverdje: | Vrijdag, oktober 29, 2004 06:43 |
| Fictie... Verboden liefde... Verboden vriendschap... Je hoort het zo vaak... Als je je hart volgt word je zo dikwijls nagewezen... Zeer schitterend gedicht! Veel liefs |
|
| Beertje_89: | Donderdag, oktober 28, 2004 22:31 |
| Heel mooi :) | |
