Zaag niet...
stop ermee...
wees eens normaal
je bent niet de enige die verdrinkt in een zee..
van gevoelens...

~~~

Lege harten
tranen als diamanten
dalen over kaken
over de kin.
Het Oneindige Leven starten
dode aanverwanten
woorden die raken
van iedereen...
zelfs van je vriend of vriendin.

Het gaat TE ver, het gaat erover.

Blik op oneindig
tranen stromen doelloos over je lichaam
gedachten zweven door je hoofd
en je voelt je eenzaam...

Te laat, 't is te laat...

Denk...

*Gedicht geschreven in de Godsdienst-les toen het WEERAL ging over de gevoelens van Marjolein... Volgens mij weet Marjolein en de lerares niet dat er nog anderen zijn die problemen hebben...*